(do oświetlania)

См. также в других словарях:

• amunicja — ż I, DCMs. amunicjacji, blm «pociski, bomby, granaty, miny, rakiety, torpedy, materiały wybuchowe i in. służące do niszczenia, burzenia, zapalania, zadymiania, oświetlania itp. lub do pozorowania tych czynności» Amunicja bojowa. Amunicja… …   Słownik języka polskiego

• dymnik — m III, D. a, N. dymnikkiem; lm M. i 1. «małe okienko w dachu służące do wentylacji i oświetlania poddasza» Podnieść, otworzyć klapę dymnika. 2. «przewód wentylacyjny wykonany z desek, wystający ponad dachem, mający nad wylotem dwuspadowy daszek» …   Słownik języka polskiego

• flesz — I m II, D. a a. u; lm M. e, D. ów ( y) sport. «w szermierce: błyskawiczny atak, polegający na wyrzucie całego ciała do przodu i pchnięciu lub cięciu» ‹ang.› II m II, D. a a. u; lm M. e, D. ów ( y) fot. «lampa wyładowcza wytwarzająca duży strumień …   Słownik języka polskiego

• jupiter — m IV, D. a, Ms. jupitererze; lm M. y «soczewkowy reflektor elektryczny o dużej światłości, używany podczas zdjęć filmowych, do oświetlania sceny teatru itp.» ‹od imienia boga rzym.› …   Słownik języka polskiego

• kaganiec — m II, D. kaganiecańca; lm M. kaganiecańce, D. kaganiecańców 1. «skórzana lub druciana plecionka, zakładana zwierzętom (zwłaszcza psom) na pysk, uniemożliwiająca im kąsanie» Pies bez kagańca. Nałożyć psu kaganiec. ◊ Nałożyć komuś, czemuś kaganiec… …   Słownik języka polskiego

• kondensor — m IV, D. a, Ms. kondensororze; lm M. y «soczewka lub układ soczewek do oświetlania przedmiotu wiązką promieni równoległych lub zbieżnych; ma zastosowanie w różnych urządzeniach optycznych, jak np. w projektorach, powiększalnikach, mikroskopach»… …   Słownik języka polskiego

• latarnia — ż I, DCMs. latarniani; lm D. latarniani a. latarniaarń 1. «urządzenie świetlne składające się ze źródła światła (lampy, świecy, żarówki itp.) umieszczonego wewnątrz osłony mającej zwykle kształt puszki o przezroczystych (szklanych) ściankach; w… …   Słownik języka polskiego

• luk — m III, D. u, N. lukkiem; lm M. i mors. «zamykany otwór w pokładzie statku lub jego nadbudówki, służący do ładowania i wyładowywania towarów, do schodzenia w głąb kadłuba statku, do oświetlania i wietrzenia pomieszczeń pod pokładem itp.;… …   Słownik języka polskiego

• łuczywo — n III, Ms. łuczywowie; lm D. łuczywoyw «kawałek smolnego drzewa, dawniej używanego do oświetlania; szczapka, drzazga» Smolne łuczywo. Pęk łuczywa. Oświetlić coś łuczywem …   Słownik języka polskiego

• oświetlacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. B.=D.; lm B.=D. → oświetleniowiec w zn. 2 2. «urządzenie do oświetlania czegoś (np. lampka, reflektor); urządzenie oświetlające w mikroskopie» …   Słownik języka polskiego

• oświetleniowy — «związany z oświetleniem, oświetlaniem; służący do oświetlania» Instalacja oświetleniowa. Sprzęt, przemysł oświetleniowy …   Słownik języka polskiego